Dag 7: Met ups en downs

En niet alleen spreekwoordelijk.
Gisteren heb ik gemeld vandaag te gaan uitslapen, dat was maar goed ook want er kwamen vannacht weer 2 lui in de dorm en die waren me toch een potje luidruchtig, gewoon niet gewoon meer. En dat om 04:00.
Jetlag heb ik zo goed als geen last van gehad (wel van het nagenoeg niet slapen onderweg) dus ik was alsnog best trots om om 11u naast mn bed te staan.
Via de morningmarket naar cat beach gegaan om de Sporows te verzorgen. Wat zijn ze toch leuk <3 ging niet geheel zonder tegenslag want Teviot vond ze zielig en had ze net eten gegeven. Niet zo slim, want ze hebben medicatie en alle 3 hebben ze ook andere medicatie dus nu is het maar afwachten of ze het juiste binnen krijgen.

Daarna even naar Ali's, tijdje met Raphael zitten praten (de vriend van Laura, die de eerste nacht al wegliep) en gewacht op Ophélie, die verwachtte een uurtje later aan te komen.
2,5 uur later was ze er nog niet dus zijn we haar maar gaan ophalen op cat beach. Om alleen een briefje te vinden met dat ze naar het park was. Gelukkig zagen we haar bijnde ingang van het park, want toen wij naar haar gingen bleek zij via een andere weg naar ons gekomen te zijn.

De trail naar Turtle beach zou zo'n 1,5 uur zijn. 2 uur later aren we er. Alleen de eerste 10 minuten heb ik gebaald dat ik niet wat meer voorbereidend trailwerk heb gedaan.
Maar goeiendag zeg. Ik had even niet ingecalculeerd dat het over de berg heen was. "Wide and not too steep" staat er op de site. Niets over hoe hoog die traptreden allemaal zijn en over watvoor boomwortels je moet klimmen om ergens te komen. Of langs de randen van uitgesleten geultjes moet hink-stap-sprongen.
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat het maar goed is dat we met z'n drieeen waren. Raphael en Ophélie waren een stuk handiger en dan wil ik echt niet achterblijven. Maar ik ging wel helemaal stuk, slappe zak geeft toe :D
Eenmaal op Turtle Beach waren ook Frenzy en Laura er, die vertrokken gisteren en zijn blijven overnachten. Leuk, als nederlander tussen 4 fransen. Het aanbod om te blijven samen met Frenzy en Ophélie was aantrekkelijk en had ik zonder de sporows zeker aangenomen. Nu toch mee terug naar de uitgang, weer 2 uur terug. Nu met blaren en als je al weet hoe ver en pittig het is valt het altijd mee. En gelukkig was Laura in een veel bedonderder conditie dan ik.
Volgens de stappenteller op mijn telefoon heb ik 26373 stappen gezet. En op Cat Beach draag ik hem zelfs nauwelijks bij me. Kan slechter toch?


Om 19:30 ofzo waren we terug op Cat beach, waar Teviot de sparrows helaas weer eten had gegeven. Weer geen medicatie dus. Wel allemaal geborsteld en hun wonden verzorgd. Heb een krabpaal voor ze gemaakt en de kleine Soot wat speelgoed gegeven. Voelde me net een cliniclown maar het is zo fijn voor hem om te kunnen spelen.

Heb Teviot gevragd wat we voor afspraken kunnen maken, maar dat viel verkeerd. Want ik ben niet betrouwbaar omdat ik er niet was vanmorgen om 8uur. En dat ik had aangegeven uit te slapen en niet te weten hoe laat ik zou komen (en dat lijkt me niet verkeerd na een paar dagen van 9:00 tot 01:00) maakte niet uit want uitslapen betekent dan half 9 komen. Ik pieste nog net niet in mijn broek van het lachen maar moest mijn onderkaak toch exht oprapen.
En ze was heel blij dat ik de sporows doe, maar 3x per dag betekent echt 8u, 16u en 22u dus ze verwacht wel dat ik dan dagelijks op die tijden kom.
Ik wil me best ergens op vastleggen, maar ze kan ook te ver gaan. Het is een goed uur werk per keer en dan ben je ook niet zomaar weg want ze vraagt je altijd nog even dit te doen, nog even dat te doen. En de sporows moesten dan hun medicatie maar met een spuit in de bek krijgen.
Ik verklaar bij deze heilig dat ik géén spuitje ga gebruiken bij dieren die blaren en zwellingen in hun bekje hebben en hun medicijnen ook wel gewoon met het voer opeten.
Maar het is zo zielig om ze uit hun ritme te halen. Volgens mij is medicijnen geven met een spuit veel zieliger en ze zoveel geven dat daar in iedere andere situatie 3 katten een volle week op kunnen leven is imo zieliger. Trekt ook vliegen aan, en dat kunnen ze allerminst gebruiken.

De discussie werd snel hevig en is er uiteindelijk, om een lang verhaal kort te maken, in geeindigd dat ik mijn spullen heb gepakt en vertrokken ben.

Ik kan er met mijn verstand niet bij dat iemands ogen niet open gaan als er een nestje is met 3 kittens, er 1 overlijdt doordat er een plank op valt, er 1 zwaargewond raakt door diezelfde plank en dat de derde (gelukkig slechts!) lichtgewond raakt doordat daar een ladder bovenop valt.
Dan ben je toch bij machte om te bedenken dan de ruimtes niet veilig zijn? En als er vrijwilligers zijn die je daarop wijzen (it wasn't me) en de ruimte in orde moeten maken, dan is "nee er is niets mis met die ruimte, jullie mogen nergens aankomen, er is vast wel iets anders gebeurd" toch niet het meest zinnige antwoord?

Jongens: ik ben geen mietje maar dit is absoluut niet waarvoor ik hier gekomen ben. Mijn naam is niet Dobby en ik ben gekomen om méér te doen dan afwassen en voerbakken plaatsen. En dat is het enige dat ik kan en mag doen. Hoewel dat ook niet voor alle afwas geldt want wie weet gaat het wel kwijt of ruim ik het niet goed op.
En de Sporows. Hoewel ze daar nu dus ook in loopt te muiten.

Ligt het aan mij? Waarschijnlijk. Een conflict ontstaat altijd tussen 2 partijen en ik weet dat ik niet gemakkelijk ben. Maar van de 10 vrijwilligers is er 1 direct opgestapt, zijn er 2 na de kennismaking helemaal niet meer teruggekomen, is er 1 die nog harder tegen muren oploopt als ik en zijn er 5 die zeggen "ik heb het opgegeven, je verandert toch niets hier dus ik zeg maar ja en amen en ben snel genoeg weer weg want mijn reis vervolgt naar..." Ik vind dat shockerend en dit zijn zeker niet de verhalen die op workaway staan.

Op dit moment van schrijven weet ik nog niet wat ik morgen doe. Het liefst ga ik vroeg voor de sporows en zie ik haar zo min mogelijk. Maar moet wel afspraken maken over Rascal en had ik al gezegd dat ik de Sporows niet in de steek wil laten?

Zou ze zo graag laten zien, maar omgekeerd zou ik het niet erg waarderen. Hoewel Soot nog prima kan dus die ga ik gewoon laten zien.

Inmiddels is Laura ook terug, zij vertelt dat Teviot wel erg geschrokken was en dat ze zowaar met haar hebben kunnen praten. Ik vermoed alleen dat ze morgen de essentie allang weer is vergeten.