Dag 18; rake mep, stoere kat en couchsurfmeeting

Tot nu toe heb ik iedere dag bij Ali op de veranda zitten schrijven. Heerlijk, en zo zal het vanavond vast ook weer gaan. Nu begin ik alleen net even iets eerder. 19:40 al, er is genoeg dag om om alvast een en ander uit te pennen. En als ik straks terug ben bij Ali dan ga ik vrolijk verder en ben ik gewoon eerder klaar, of ik schrijf gewoon tussen de bedrijven door.

Zal ik meteen maar met de donderklap binnenvallen? Wel beloven dat je niet in de stress schiet. Ook jij niet, ma!
Gisteravond toen ik klaar was en de boel wilde uploaden (maar geen verbinding) ben ik nog even gaan douchen en wilde gaan slapen. Licht uit, onder mn laken, en zoals altijd wanneer ik moe ben was ik ongeveer weg voordat mn hoofd mn kussen raakte. Tot ik iets op mijn matras voelde, een kat, dacht ik nog. Maar toen ik een hand op mijn achterwerk voelde was ik als de sodemieter wakker, heb een flinke dreun uitgedeeld en in 5 talen kenbaar gemaakt dat hij wel heeeeeeeeel erg hard kon gaan maken dat hij opdonderde. Deed ie ook. Letterlijk in elkaar gedoken. De tegenwoordigheid van geest om hem ter plekke her motel uit te trappen had ik niet echt (het was zelfs voor mijn doen laat) maar vanmorgen ben ik per direct naar de uitbaters gegaan en heb ik de manager of eigenaar gesproken. Meneer is van zijn bed gelicht en heeft een enkele reis exit gekregen, naar mij waren ze erg vriendelijk verder.
Al had ik een duidelijk "hij eruit of ik eruit" al was dat nooit een vraagteken en was het bijzonder snel duidelijk dat hij zijn laatste voet binnen had gezet.

Heeft me ook doen besluiten om gewoon in het motel te blijven en ook gewoon op de dorm. Het enige jammere is dat ze niets gehoord hebben maar dat kan ik ze niet kwalijk nemen aangezien de chinees de deur dicht had gedaan en die is anders altijd open. Ik voel me iig niet minder veilig.
Heb hem toegebeten "this time you got the wrong chick you *plaats wat random scheldwoorden* " en ik hoop dat hij zich me nog lang herinnert.


Verder: MaryBeth heet helemaal niet zo maar ze heet Mary Mac. Zijn vandaag weer naar de dierenarts gegaan omdat ik vond dat dat voor Lim heel erg nodig was. Vond de dierenarts ook. Hij heeft op dit moment problemen met longen en nieren, en de sporo. En hij wil graaaag weten in welke kliniek hij eerder behandeld is want hij had zo nooit weggemogen. Zelf heeft hij geen quarantaine en dat heeft Lim wel nodig, dus hij is mee terug naar CB. Over 14 dagen valt het zwaard, we moeten zien welke kant op. Amputatie of euthanasie. Ik blijf er iig flink pijnstillers in stoppen.
Tegelijk is het een echte kroelerd aan het worden. Laat zich graag aanhalen en miauwt naar je. Als hij dan eenmaal op zijn rug ligt dan weet je zeker dat hij nooit meer wil stoppen met de bellyrub.
Qua eten is het ook een doorzettertje. Droogvoer niet, en de rijst/vispuree die ze krijgen staat hem ook niet aan, maar een zakje juniorfood gaat er maar al te goed in.

Morgenochtend gaan Mary Mac en ik zoals het er nu naar uitziet naar het strand met haar honden. Een zooitje pups kennelijk en 2 volwassenen. Maar das al om 8uur dus vandaar dat ik er toch bijtijds in wil.


Ik weet al lang dat ik geen stadsmens ben maar des te meer een natuurmens. Maar ik weet ook heel goed dat bepaalde wijken me wel degelijk zeer aanspreken. Vanavond was dat bijzonder het geval. Little India in Georgetown. Tussen tempels en winkels ,et de meest bijzondere kleding, aan de weg nu eens geen laksa, nasi lemak, chicken biryani, char koh teow of andere dingen die je werkelijk nergens verwacht, maar naan met tandoori en de kruiden walmen je neusgaten in en vieren feest.
Alleen was een zekere ik-haast-me-liefst-nooit-dus-altijd-dame een beetje te laat om eerst nog uit eten te gaan. Toen maar gaan onderhandelen in het artistieke cafe waar we zaten of ze iets konden maken. Ze wilden duidelijk graag verkopen en dan eens niet op de opdringerige manier, sterker nog; ze zijn 3x komen vragen of een bepaald ingredient gebruikt mocht worden. Houd ik van!!! En het was lekker!!! Een voor mij onbekende mie-soort met verse tijm, oregano, rucola, tomaten en olijfolie en heel erg veel knoflook. Klinkt wel erg westers maar door de mie was dat het toch niet echt. Oke, ook niet heel spannend maar jongens wat heb ik zitten genieten.
De meeting was verder ook serieus leuk. Veel mensen gezien en gesproken, er was zo'n 30 man, ik denk de helft locals en de andere helft hippietoerist. Hippietoerist is een niet-gangbare toerist, dus een couchsurfer (logeren bij locals) of een workawayer of helpexer (werken tegen kost en inwoning). Een apart volkje is het wel, ik geniet iig van de gelijkgestemde zielen en voel me wel een burgertrutje. Of eigenlijk ben ik stinkend jaloers op iedereen die bv een lange trip maakt van india naar thailand, maileisie, indonesie en door naar cambodja, laos en myanmar. Maar hey, ik heb daar geen enkel recht toe en klap in mijn handjes dat ik nu hier dit allemaal mee mag maken en kan en mag doen. De couchsurfmeeting bestaat kennelijk al 2 jaar en wordt iedere vrijdagavond gedaan. Heb vooral zitten praten met 2 locals, een meisje uit de Ukraine, iemand die al zo lang rondwaait dat ze volgens mij zelf niet eens meer weet waar ze vandaan komt, een turk en een gozer uit letland.
Ik zie er wel nu alweer tegenop om straks thuis "ish" weer los te moeten laten. Ik houd van ish. Sterker nog; ik houd heel erg veel van ish. Ik bén gewoon een beetje ish. Sommigen zullen de term kennen, anderen niet. Ish heeft te maken met een aanduiding, meestal tijd. "When do we meet" "3-ish". Om en nabij, zo ongeveer, kan een (half?) uur eerder of later zijn. Heb hier de grootst mogelijke moeite om klokken te vinden, niet raar ook, ze worden toch nauwelijks gebruikt. Zelfde als de bus bijvoorbeeld. Start van de ritten is 6.30 en daarna komt er iedere 10-15 minuten een. En de laatste is 23:30 vanaf startpunt. En hoe laat bij de haltes? Wait and see of-ie nog komt.
En straks gaan mensen weer net doen of een paar minuten zo belangrijk zijn. Worden we weer geleefd door de klok. Dat is nou eenmaal onze cultuur en ik kan alleen maar hopen dat dat ooit verandert.
Wat ik ook ga missen is de verscheidenheid van mensen en de manier waarop men samenleeft. Er lopen hier zoveel mensen uit verschillende culturen door elkaar heen dat het gewoon een genot is. De mainstream is chinees, ook als ze nog nooit in china zijn geweest. Discrimineren op ras is niet discrimineren, wat een zaligheid. De andere mainstream is malai. Tesamen de locals. En flinke groep indiers, en ook vrij veel blanken.
En ja, dan zie je iemand in chador gezellig babbelen met iemand met een rode stip op het voorhoofd en dat is gewoon normaal. En dan denk ik aan nederland waar we (tot voor kort???) pretenderen zo ruimdenkend te zijn en iedereen te accepteren. Niet dat we nou zoveel met elkaar praten of oprechte interesse hebben, maar afijn. Je snapt mn punt. Hoop ik.

En het fruit he, ik ga het fruit missen. Mango zal nooit meer hetzelfde smaken en ananas ook niet. Dragonfruit ga ik ook een handelaar voor moeten vinden, maar iets zegt me dat dat dan toch ook een slap aftreksel is.
Wat ik nu vooral mis is (naast mensen en dieren) het gemak van een gewone supermarkt. De keuze in bv groenten. Broccoli is hier 3 euro per ons en bloemkool wordt per stuk in piepschuim verpakt. Beter koken dan met 1 pannetje op een vuur dat niet te regelen is. En de tortillas met pindakaas komen mijn neus uit. Ook zou ik het wel wat vinden om weer eens ergens mijn schoenen aan te mogen houden, hahaha! Maar het weer wil ik meenemen. En houden. Zalig. Dit is echt het klimaat dat me wel past.

Michel is vanavond ook teruggekomen, dus we zijn weer met veel vrijwilligers. Ben benieuwd naar zijn verhalen.

Morgen maar weer eens op oorlogspad op catbeach. Bij de laatste ronde bleek ineens dat de kooi van Lim helemaal is ingebouwd (geen ventilatie, geen uitzicht, kat kan niet lopen, zit alleen, mag ook niemand bij) en dat het mandje waar ik de spullen in bewaar weg is. Bovenop de kooi van Lim is ook alles volgebouwd, hoe kan ik dan zijn wonden spoelen? Gaat natuurlijk niet gebeuren zo, heb de boel voor vannacht in een compromis gezet.
Maar morgenochtend gaat daar echt iets mee gebeuren.

Voor nu is het weer slaaptijd, tot morgen!!


De nieuwe chinees op de dorm staat nu beneden zijn tai chi of weet ik watvoor sport uit te oefenen. Help me onthouden dat ik nooit naar china ga :/
(er zijn 2 nieuwe, no worries, en ze blijven maar 1 nacht)