Dag 31; terug om een zwart pootje te vinden

Dag 31
Te vroeg. Gewoon veel te vroeg. Om 7:30 klaar moeten staan bij de boot is voor mij helemaal niets. Echt helemaal niets. Was van plan om gewoon met de bus terug te gaan vanaf de pier van Kuala Besut, maar Suhaila ging zelf ook mee. En ik kon wel meerijden. Ik heb iig een comfortabele rit gehad en heb mijn ogen uitgekeken bij de pomp. Voor 50 ringgit krijg je 34 liter benzine. 50 ringgit is ruwweg iets meer dan een tientje. En ik was ruim, heeeeeel ruim op tijd op het vliegveld van Kota Bharu. En heb er zeker wel 10 vliegtuigen zien komen en gaan in de 5 uur dat ik er zat.
Zo smooth als de vlucht maandag ging zo een gestuiter was het vandaag. Toch veilig en wel aangeland in Penang, stiekem heb ik het echt wel gemist. Een tijdje gewacht op de bus, maar tevergeefs, de late shift kwam niet en die bus rijdt niet erg vaak. Dus de AT (airport transfer) naar Komtar moeten nemen en daar over moeten stappen op de 101. Tijdens de spits, met 60 man in een stadbusje. Het was bijzonder en draagt zeker bij aan het vakantiegevoel.

Op CatBeach wachtte een zeer onaangename verrassing, hoewel het geen verrassing was. De sporos zijn domweg niet verzorgd. Van de 6 medicatierondes heeft ze er 2 overgeslagen en de rest gewoon in het voer gedaan. Dat ze dus niet vreten.
Lims pootje is zwart, hij ziet er afschuwelijk uit. Ze zegt zelf dat het niet zwart is maar blauw van de spray die ze hebben moeten gebruiken tegen de maaien. En die hadden bijzonder gemakkelijk voorkomen kunnen worden...
Mimi ziet weer veel vuriger, Sooty is weinig verschil maar smeeeekt om aandacht en Gabs is vooral heel erg mager. Masz had de kooien net verschoond en vertelde dat dat ook allemaal niet gebeurd was.
Inmiddels is er ook een nieuwe vrijwilliger, ik weet niet hoe ze heet maar het is een franse. Het valt haar ook allemaal nogal tegen... Gelukkig wilde ze me wel mn bedje weer teruggeven :)

Het weerzien met Sam was wel gezellig, ook Richard kwam langs en is maar weer een nachtje bij Ali gebleven. Met zn 4en zijn we naar Longbeach gegaan om een hapje te eten. Ik zal die hawkers zo allemaal wel missen...

De 2 kittens zijn inmiddels beiden overleden, er zijn er 8 nieuwgeboren... En er is er nog een gebracht. Gelukkig hebben die ukkies nog niet zoveel bewustzijn.