Dag Lombok

Wat was het lekker, een paar daagjes mana…Wat een geluk om dat mee te mogen maken, en hoe shit is het om dan weer door te moeten…

Nog even naar het strand, nog even de motor inleveren, nog even dit, dat, enzo is er niet eens meer tijd voor yoga of een pedicurebehandeling, die ik ook graag had gewild.

11u is het pas als ik in moet stappen om naar het vliegveld gebracht te worden. Een rit waarbij de chauffeur onophoudelijk kletst, wel fijn dat-ie zich niet door de taal laat tegenhouden. En wat is het toch een mooi eiland….

Het vliegveld is weer hilarisch. Een internationeel vliegveld en er zijn welgeteld 4 gates waarvan er 1 in gebruik is. En de bestemmingen worden aangegeven met bordjes die ze zelf in de houder plaatsen.

Het is een flink toestel, en ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik niet met een schuin oog naar de toestelletjes ernaast heb geloerd. Klein, kleiner, nog kleiner… Gelukkig hield in mn beenruimteplaats.

In Jakarta begon het zoeken naar het hotel, via de skytrain naar een andere terminal, en er daar ook niet uitkomen he…. De clou bleek te zitten in dat je met een specifieke lift naar boven moet en dan met een roltrap weer eentje omlaag. Maar dan heb je ook wat… Uiterst futuristische pods. Het lijkt net een aflevering van de Jetsons hier.

Om de douches en toiletten moet ik erg lachen. Alle deuren open je met een pasje, ook de deur naar de toiletruimtes toe. Aleen verwacht je dan toiletten, maar je staat ineens weer in een openbaar stuk. Verrassend.

s Avonds nog even Jakarta in geweest, de drukte is echt heel erg, Morgen schijnt het nog erger te wezen. Ik vrees dat de tuinen een typische gevalletje “als je je vlucht wilt missen moet je dat doen” wordt… We gaat t zien!