Totale tegenstelling.
Door: Annelies
Blijf op de hoogte en volg Annelies
12 Mei 2023 | Indonesië, Praya
Het motorrijden is serieus wel echt heel erg goed bevallen.
Goed genoeg om vandaag ook weer op de motor te springen en een stukje verder te rijden. Ik dacht eerst nog de watervallen op te gaan zoeken, of het surfen te proberen, maar mijn bikini’s zitten in de was en zijn nog niet klaar.
Best jammertjes, maar dat gaf wel plan C open: de botanische tuin. Dus hop, google maps aan en karren met die bak. Wat een goed idee. Wat is het een ontzettend mooi landschap dat aan me voorbijtrekt. Van bergwegen naar bananenbossages naar dorpjes naar rijstvelden. Echt zo ontzettend mooi. De wegen zijn ook echt heel erg goed begaanbaar, hoewel, niet allemaal, de tussendoortjes hebben soms wel wat kuilen en gaten. Maar de grotere wegen? Fantastisch. Inmiddels heb ik me laten vertellen dat dat komt door het racecircuit dat is aangelegd. Dat vroeg iets meer van de infrastructuur. Naja, heb ik nu mn voordelen van.
Na een ritje van bijna 2 uur heb ik de tuinen relatief makkelijk gevonden. En daar ben ik blij om, ik houd van botanische tuinen en ik kijk ernaar uit. Wat het daarintegen bljkt te worden is eerder een urbex. Bijna een Tsjernobyltuin. Alles ademt uit dat er ooit een prachtig bedrijf stond maar dat covid het vermoord heeft en ze het gewoon opgegeven hebben. Verval alom. Er hing wel een briefje dat het zwembad gesloten is, maar de rest is echt droevig. Een waterig modderbad waar vissen in zitten. Een langwerpig ondiep vijverachtigje waar ontbelbare Kois in zitten die je meteen volgen. Een grote kooi met 2 duiven en een paar cavia’s (de enige beestjes die het goed hebben). En 2 hoge smalle kooien met ook een koppeltje vogels erin. Het valt me alles mee dat ze wel water en voer hebben, maar ik heb oprecht spijt dat ik de kooitjes niet heb geopend. De gebouwtjes zijn vervallen, het heeft zeker z’n charme, maar zeker niet wat je van een botanische tuin verwacht. En dat het zwembad dicht is begrijp ik volledig.
Het bad voor volwassenen is vrijwel leeg en de kleinere baden zijn groen.
Bij het weer weggaan zit de ticketmevrouw nog wel op haar plaats. Of ja. Ze ligt op het tafeltje te slapen. Gelukkig. Hoeft ze niets te vragen en ik niet te antwoorden.
Op googlemaps vind ik dat er dichtbij een waterval moet zijn. Paar minuutjes maar. Via een prachtig weggetje vind ik het en hoewel het maar klein is hangt er een fijn sfeertje en zijn er stopcontacten. En dus kan ik eindelijk weer even wat batterijprocenten toevoegen. Altijd fijn als je afhankelijk bent van google maps.
De volgende keuze lijkt te zijn om even door te rijden naar Mataram, of naar de vleesmuisgrot waar ik gisteren net te laat was. Het werd die laatste. En nu was ik perfect qua timing. Vers sapje zat inbegrepen bij de entree en de rondleiding krijg ik in mn upje van een gids. Via een trapje door het groen, in no time staan we voor de grot. Een blik omhoog laat letterlijk honderden vleermuisjes zien. Ik heb nooit geweten dat die beestjes zo spraakzaam zijn, maar het kwettert flink. En het piest ook filnk, maar dat is de reden van het dragen van een helm. Ook word ik gewaarschuwd dat er veel kakkerlakken, torretjes en vogeltjes zitten en soms een python, maar die is al een week niet gezien. Zolang er geen kwallen zitten vind ik het allemaal best.
Tussen spleten en stalagmieten door gaan we 4 stukken grot door. Overal weer net zoveel vleermuizen, waar er soms ineens een paar rondfladderen. Op de grond ligt er een kleintje dat overleden lijkt. Helaas is-ie dat nog niet. Helaas omdat het kleintje geen kans maakt. Maar ik kan het niet laten om hem op te pakken en een rustiger plekje te geven, zodat ALS moeder het ziet zitten ze de kleine weer op kan halen. De gids noemde het vooral een kleine circle of life. Vleermuisjes eten insecten, insecten eten vleermuisjes. Prima, maar ik baal dat we niets voor het kleintje kunnen doen.
Eenmaal weer buiten is het bijna 18:00, en dat is DE tijd kennelijk. Op advies van de gids een leuk plekje gevonden en de camera in slowmotionstand. Goed plan, dat geeft een beter idee.
En dan komen er ineens een paar vleermiusjes tegelijk. Zo bizar: binnen een paar minuten krioelt het, is het een complete wervelwind van vleermuizen. Eentje botst er nog tegen me aan maar vliegt gelukkig ongehavend weer verder.
Waar je van een vleermuisgrot een wat haveloze bende verwacht zag hier alles er supermooi uit. Ja het was echt goor hoor, die laag vleermuiskak, maar het geheel ziet er echt top en tot in detail verzorgd uit.
Precies andersom dus. Wat je verwacht in de botanische tuinen te vinden vind je in een vleermuisgrot. En andersom.
Ik ben nog net op tijd voor de zonsondergang vanaf een heuveltop en besluit daarna naar het hostel te gaan. Ondanks dat het echt ellendig is dat die douche koud is heb ik wel behoefte aan een fikse douche. Beetje kletsen, eindelijk weer eens gekookt (ga ik dus niet meer doen, zonde). En dan is de tijd wederom omgevlogen..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley