je zou er een houten achterste van krijgen

Want ja, eerlijk is eerlijk; vliegen vind ik echt geweldig maar ik ben evengoed niet zo een ster in stilzitten. Een hele rij voor mezelf is dan ook echt een kadootje. Nu was echter het hele vliegtuig volgeboekt maar gelukkig had ik niet alleen m’n raamplaatsen: er zat daadwerkelijk nog een raam in ook.

Saudia had het wel al een beetje verpest bij me, maar de stoel die ik zelf uit heb kunnen zoeken (tijdens het boeken al) was een gouden gok. Naast de gebedsruimte, nog steeds wel 2 mensen naast me, maar niemand achter me. Dus gewoon reclinen met een schoon geweten!

deel 2 trof ik het minder: echt heel aardige mensen naast me maar uitzicht op de vleugel. En een kapotte USBpoort. Gelukkig gebruikte de buurvrouw de hare niet dus ik heb de hele rataplan weer wel kunnen opladen. En dat was wel fijn ook. Jeddah is een prima vliegveldje, maar WiFi en stroom? Alleen verkrijgbaar bij de Starbucks.

Inmiddels durf ik Saudia wel aan te raden als maatschappij. De stoelen zijn serieus ruim, het eten goed en origineel, en wanneer het niet klopt komen ze met fruitschaaltjes aanrennen om er toch nog iets van te maken. Zelfs het entertainment is prima. En ik vind het geweldig dat iedereen even makkelijk naast en tussen elkaar beweegt. Veel dames met allerhande variaties op hoofdbedekking, mannen die in zwermen in witte kleden gaan, of juist weer een specifiek patroon dragen, door elkaar met westers geklede mensen. Er is een gebedsruimte en er wordt gewaarschuwd als je boven Mekka bent. Verder vind ik het alleen maar prettig dat er geen alcohol geschonken wordt.

Dus ja, zou het toch wel aanraden.

Maar dan misschien liever bij de maatschappij zelf ;)

De overstap op Jeddah gaf weinig problemen, de enige frustratie was dat er weinig creatieve Pringles zijn. De doorvlucht naar Jakarta ging zeer voorspoedig. Vermoeiend wel omdat ze echt helpen met het verzetten van je biologische klok. Heeft tot fijn gevolg dat het nu bijna middernacht is (jakartatijd, NL-tijd 18:00) en zo voelt het ook.

De immigratie bij Jakarta had wel een geocachegehalte; eerst een QRcode scannen, dan een vragenlijst invullen en daarmee een andere QRcode creëeren. Dan naar de balie, maar die vragen om een bonnetje en dat bonnetje haal je dan weer bij balie 12. Balie 12 kon alleen cash innen (het gaat om een visum hier dus), dus naar de andere kant om hem met CC te betalen. Alleen was ook dat niet mogelijk en ben ik van die balie naar de geldautomaat gestuurd, waarna ze me dus wel mijn begeerde bonnetje gaven. Met dat bonnetje weer terug naar balie 12, vanaf balie 12 naar balie 13 want hoewel die het net niet konden konden ze het ineens wel. Maar daar is dan eindelijk mijn stempeltje gezet en ben ik officieel binnen de grenzen van Indonesië nu.

Iets over de 30 graden was het buiten het vliegveld. Zo lekker <3

Gauw de Grab geprobeerd uit te vogelen en zo ben ik dan eindelijk in het hostel beland. Even gerust, gedouched, en een stukje door de omgeving gelopen. Die dus echt een stuk mooier is dan ik verwachtte!

Helaas geen eten kunnen vinden, maar dat rechtvaardigt het SOS-voer dat ik allemaal bij me heb.

Gek ook wel, dat de echte restaurants zo vroeg dicht zijn allemaal…

Morgen ofwel Jakarta verkennen, ofwel naar de tuinen van Bogor en de Bogor-treetopadventures.

Even uitvogelen hoe dat zit met zondag….

Nu eerst even mijn honingraat in.