Dag 25; langzaam naar het einde

Jawel, het duurt nog even voordat ik weer naar huis ga. Evengoed is het al bijna zo ver. Nog maar andderhalve week, dat vliegt.
En nee, ik ben er nog niet klaar voor.
Heb hier nog genoeg te zien en te doen, ik ben het nog niet zat.

Vandaag zouden we naar Georgetown gaan voor de couchsurfmeeting. Helaas zonder Michel, die appte dat het weer foute boel is met zijn been, hij naar het ziekenhuis moest en nu zo snel mogelijk terug naar NL gaat.
Morgen moet ik zelf weer naar Batu en ga dat meteen even bij hem langs. Wat een zuur einde van een vakantie voor hem :(

Richard is ook niet meer meegegaan, die is naar Butterworth vertrokken. En vanmorgen kwam Sam zich ook melden op de dorm, hij heeft nog een flinke discussie gehad met Teviot over het niet-functioneren van de toko en is hem gepeerd.

Na een bezoekje Tesco zijn Sam, Erica en ik dus gedrieen naar Georgetown gegaan en hebben in een vegetarisch restaurant gegeten. Wat een zaligheid, ik wil dat meer en vaker! Puur genieten.
Vervolgens naar de meeting. Het was net als vorige keer bijzonder gezellig. Zoveel toffe mensen uit zoveel windstreken, ik houd er echt van! Volgende week weer :)


Vanavond heeft Teviot geloof ik de hele bende verbouwd. Ze is helemaal doorgeslagen. 3 jonge rosjes, waarvan 1 met diarree en 2 met mijt zitten nu bij elkaar. Je hoeft geen rekenwonder te zijn om te weten dat er nu 3 rosjes mijt hebben en dezelfde 3 diarree.
Kittens van een week of 6 lopen nu ook gewoon los rond (ergens) en in de mand die ik voor de sporos gebruik lag ook wat te slapen.

De nursery is open, alleen 2 ukkies zitten er nog. De ruimte is om te janken. Daar kun je geen katten houden...
Inmiddels heb ik de facebook van Jefery gevonden,ndat lijkt de enige te zijn die doordringt. Tijd om daar een noodkreet heen te doen.

Morgen voor controle naar de kliniek en naar Michel. Daarna even Batu in en misschien een hike naar monkeybeach. Daaris een couchsurfevent. Lijkt me wel wat, het is op een of andre manier toch allemaal volk van hetzelfde ras. Als je dus ooit denkt dat ik niet goed in mn knetter ben: er lopen er nog veeeeeel meer rond.


Tot morgen!