Sumidero

Wat er aan de hand was weet ik niet, maar slapen ho maar vannacht. Beetje jammer, heb het later en later zien worden. Echt heel vlotjes opstaan zat er ook niet in, ondanks een uitstapje vandaag waarnaar ik erg vooruit heb gekeken: de sumadero-canyon. Wildlife spotten. De lucht van de 16 tosti's van een van de hostelgenoten zonder enig culinair talent was wel reden om wakker te worden. Hoppa, alle ramen open, en meteen up and going. Het busje in. Heel ander gezelschap dan vorige keer, hier zaten maar weinig engels sprekenden en chinees zit ook niet in mn repertoire.

En dan is het foto's van elkaar maken een dankbaar ritueel want zo raak je heel gemakkelijk aan de praat.

De eerste stops waren aan de top van de canyon, bovenaan een berg dus. Met een zeer imposant uitzicht over de rotspartijen en de rivier waar we later doorheen zouden varen. Typisch gevalletje waarover je zo weinig kunt zeggen, omdat je het echt moet ervaren. Het is gewoon zo groot, zo wijds, zo indrukwekkend, en met die vogels en de bomen en de parasitaire planten en luchtplanten met alle insecten ben je je er zo bewust van dat het evenwicht zo mooi is, zo kwetsbaar ook... En je weet dat je echt maar heel klein, heel nietig en helemaal niets bent. Maar ook dat je als mens de grootste vloek bent en de ondergang gaat betekenen.

Is dat reden om niet die boot in te stappen? Ja, maar nee. Diep van binnen hoop ik dat meer mensen hetzelfde gevoel ervaren, en er betere mensen van worden. De dieren die we zien zijn vrij. Ze worden met rust gelaten, niet gevoerd, alles blijft intact, dus the best of the bad. En is het verkeerd om dit soort dingen te sponsoren? Wat is het alternatief?Dat ze die krokodillen vangen en tot handtasjes maken? Dat de aapjes de zoo in gaan en de pelikanen als nieuwe kippen aan de lopende band afgeslacht worden?

Nee. Ik kan er achter staan. Met mixed feelings, maar hoe zat het met dat magische woord vliegschaamte? Juist. Dat. En soms is het moeilijk de "goede" toerist te zijn. Koop je juist in winkeltjes? Of liever op de markt? Sowieso niet van kinderen, hoewel ik daar in Azië toch anders over denk. Maar hier zeker niet...

De boottocht door de canyon is in ieder geval prachtig. Het ziet er zo mooi uit, het zicht van beneden is minstens zo mooi als van boven. Hele groepen gieren, de nodige haviken, pelikanen, het komt allemaal voorbij.

Een mooie rotspartij met een waterval en daaronder allemaal uitstaande structuren. De kerstboom. Treffend! Een verhaal dat als je geraakt wordt door het water van de waterval van de kerstboom 10 jaar verjongt. Het lijkt onmogelijk, het water waait weg voor het in de rivier valt. Een waterval zonder eind lijkt het. Maar als we er onderdoor varen en we vol adoratie naar boven kijken, dan blijkt toch dat een deel van het water wel degelijk naar beneden valt. Het waait over onze hoofden weg maar de dikste druppels krijgen ons in een paar tellen zeiknat en koud. En het werkt, even zijn we weer kind met opspringen en oeh en ah.

Die vibe verandert bij de volgende stop. Een gekleurde grot, niet groot of diep, maar flink roze. Met een ladder en een Mariabeeld. De dame waar ik naast zit vertaalt voor me dat er Christusfiguur in de rots te zien is. Ten einde raad maakt ze er maar een foto van en wijst daarop precies aan wat ik zou moeten zien. Mocht iemand dit lezen; ik heb fantasie. Ik kan plaatjesdenken als de beste. Maar hiervoor heb je echt andere middelen nodig zeg, sjonge. Neemt niet weg dat het wel heel mooi was.

De laatste stop: krokodillen. Het is me niet gelukt op mijn (behoorlijk ongunstige) plaats te blijven, ik moest en zou naar de voorkant om krokkies te zien. En ik zag ze, op nog geen paar meter afstand. Wat een innemende dieren, overal volkomen lak aan en gewoon maar liggen te liggen. Zouden die dieren veel bewustzijn hebben? Ik ben er best benieuwd naar.

Op de terugweg was het "bijna" foute boel. Een buffet (dat eruit zag en rook alsof het uit het riool kwam) dus met een paar besloten we ergens anders heen te gaan. Helaas, voor mij geen opties maar ik had genoeg bij dus geen probleem. Dan struin ik liever door de straatjes. En om 5 uur bij "the square with arches" moet te doen. En dat was het. Maar wie of wat ik zag? Niets of niemand bekends. En ja, een prachtig plein en een heerlijke koepel en heel veel boogjes en nog meer duiven, maar om 17:15 nog niemand. En dan komt er wel een beetje een "damn, ik ben kwijtgeraakt"-gevoel. Niet eens stress ofzo, neuh, in t gekste geval pak je een taxi. Maar je weet dat anderen er dan wel veel last van hebben. Dus de opluchting was groot toen ik een bekend jasje zag. En wat bleek: geen 5 uur, maar half zes. Zo jammer als de talen zo anders zijn en het op die manier misgaat, maar liever zo dan andersom.

De terugweg heeft verder iedereen lekker zitten snurken. Ik inclusief. En tegen de tijd dat ik eindelijk weer in het hostel was was het onmogelijk om de les nog te halen, dus nee. Dat heb ik niet gedaan. Ik heb vooral niet veel meer gedaan. Even netflix en uitrusten. Ook lekker.