A walk in the park

Vroeg opstaan heb ik alweer even niet meer gedaan, dat is nu eenmaal nog nooit mijn sterkste kant geweest en dat het nu helemaal niet hoeft; lekker hoor!
Vandaag was echter dan toch de uitzondering. Doi Inthanon National park en een jungletrekking. Wekkertje om 7u, nog relatief schappelijk.
In al mijn naïviteit had ik niet verwacht dat de tour volgeboekt zou zijn, maar dat was-ie wel degelijk...

Geeft niets, de helft was leuk gezelschap. De andere helft oudere fransozen die geen enkele taal behalve frans spraken. Ja, eentje sprak engels en fungeerde als tolk. Er zit sowieso behoorlijk veel frans volk, maar die spreken vrijwel allemaal gewoon wel engels.

De 1,5 uur durende busrit met niet minder dan 5 stops bracht ons naar de waterval Wachiratan. Hier kregen we helaas erg weinig tijd want het was supermooi. Had graag wat langer gebleven dan de 15 min. die we kregen. Je kon via een rotspadje omhoog, naar een uitkijk, maar juist ook omlaag naar de vertakking van de waterval. Had ze graag beiden gedaan maar kon alleen omhoog ivm de tijd.

In een kort ritje werden we naar de start van de trek gebracht, was er nog niet zo zeker van maar na de massage van gisteren had ik een stuk minder pijnlijke benen, dus toch vol goede moed. Het begon rustig, en dat bleef het ook. De voorspelling was dat het vrij koud zou zijn, maar dat gold alleen voor de waterval waarin we konden zwemmen. Voetjes er in en ik had t al wel gezien, ik kom immers niet naar Thailand voor ijskoud water. Maar ja, wél om te watervalzwemmen... Dus nadat ik al een plens water over me heen had gekregen toch maar kiezen op elkaar en er in.
Superlekker maar echt een beetje te koud en lastig ivm de grote en gladde rotsen. Verder gegaan met het willen fotograferen van een mooie, grote vlinder. Hoe het er op de laptop uitziet is altijd afwachten, maar t zou best gelukt kunnen zijn.
De rest van de trek over de berg had heel smalle stukjes, heel.steile stukjes, schitterende bamboetrappen maar vooral de meest mooie uitzichten.
Veel aardbeiteelt hebben we gezien. Nooit geweten, maar dat doen ze dus als t geen rijstseizoen is. Binnenkort wordt het weer ander weer en gast er weer rijst in. Onderweg werd er e.e.a. uitgelegd van de bomen, zo kregen we een likje betadine opgesmeerd, vers uit de bast, en hebben we kaneel gesnoept. Awww dat is toch heerlijk he... Eens kijken of die schors ook los te pakken te krijgen is.

Eind van de rit aan de lokaal geteelde en gebrouwen koffie, hmmm... niet slecht. En geknuffeld met een prachtige kat met echt schitterende ogen.

Volgende stop was het bereiken van het hoogste punt van Thailand. Leuk weetje, daarmee begint de voet van het himalayagebergte. Het punt zelf is niet zo bijzonder. Hoewel het beeld dat er staaf bjjzonder mooi is. Maar je bent er zo door eigeinlijk. De lunch was in een dorpje op de berg. Vegan is niet hetzelfde als de kip ergens uit vissen. Gelukkig altijd voorbereid en eigen eten bij me. Roggebroodje, prima te doen.

De laatste stop was bij het daadwerkelijke Don Inthanon. 2 Enorme torens, uitzicht op nevelwoud. Bloementuinen en allemaal prachtig. Maar ook hier erg weinig tijd. Zeker als je nog een beetje leuk fotos wilt maken.

De terugweg kende alleen een stop bij een marktje,aardbeien en whiskey waren de voornaamste verkoopproducten. Maar 50 cent voor een flinke zak supergoede aardbeien is altijd een goede deal. Ze zijn al op ook ;)



Morgen staat nog blanco; misschien een meditatiedag bij de monniken maar die duurt me te lang. Een kookworkshop (ja Patricia, ik luister wel naar je) bij mijn favo restaurant is ook een optie.

Ben alweer flink over de helft van mn vakantie. Heel erg jammer. Maar wees gerust, ik ben geen donder bruin geworden helaas.