Nog meer water!

Wat vliegt de tijd... Ongelofelijk.

Voor het eerst in een serieus luxe lange tijd ben ik met de wekker opgestaan. Watervallen of boottour? Het is die laatste geworden.

Heel wat afgezocht naar een goede wasserette, de derde leek heel prima. En de straat daarna zat het eco-tours centrum dus ben ik maar even gaan babbelen hoe en wat. Naja, eigenlijk was het makkelijk. De enige tour met dolfijnkans is de 7bays en die staat in vrijwel ieder toeristenboek ook. Maar ik zou ik niet zijn als ik even moest doorvragen over de voorwaarden zoals de dieren voeren enzo. Gelukkig leek dat allemaal in orde te zijn.

Om 10:30 gingen we (inmiddels voorzien van zonnebril en zonnebrand -ja, ecopark-proof) op pad. Het uitzicht was prachtig. Zondermeer. In het hoekje voorin had ik ook de beste plek van de boot, prachtig uitzicht en het was loeiheet.

De eerste stop was een snorkelstop. Mag ik zeggen dat die teleurstellend was? Het koraal meer dood als levend en ja, de vissen zijn schitterend maar door het vele zand zie je weinig. En de afknapper der afknappers; ze hadden een pufferfish gepakt en daar kon je mee op de foto. Je hoeft me niet eens goed te kennen om je voor te stellen hoe ik ze aangekeken heb en gevraagd heb of ze wel goed in hun pocoloco waren.

Een aantal mooie vergezichten later kregen we lunchpauze op een strand. Hélemaal dichtgebouwd met restaurants, maar prachtig water. En ik had al gauw een doorgang gevonden naar achter de restaurants natuurlijk. Ook hier bloedjesheet maar op een stuk zand met wat onkruid, oude krotjes en palen zaten de gieren lekker gier te zijn. Nog voor ik ze kon vastleggen waren ze weg, maar 2 kwamen er even later terug, en dat was echt bijzonder, om ze van zo dichtbij te zien.

Omdat de hitte best hevig was ben ik toch weer het water in gesprongen. Voel je je weer bijna kind worden, meerollen in de (aanzienlijke) golven. Maar de 2 uur die de pauze duurde waren erg lang, vond het echt wel tijd weer verder te gaan. De lucht betrok steeds meer, en ik zag meer en meer mensen naar het water turen. Geen idee waarom, de gids sprak geen half woord engels. Maar t werd snel duidelijk: schildpadden! En nog een en nog een en hoewel sommigen echt ver waren waren er ook wat dichterbij.

En toen nog meer enthousiaste kreten: dolfijnen. Dichterbij genoeg om te zien dat het dolfijen waren, ver weg genoeg om echt alleen te zien dat het dolfijnen waren.

En daar ben ik blij om, ze worden dus idd niet gevoerd. Zo was het dan ineens 17:00 geweest en waren we terug in de haven. Helemaal rozig en voldaan, maar ja, de was moest nog worden opgehaald en ik moest nog een boodschap doen.

Lang verhaal kort: 4 km extra gelopen omdat ik geen kapje bij had en de volgorde ook nog eens onhandig had gedaan. Ik heb mezelf de luxe van een taxi maar gegund tussen de super en de wasserij. Decadent. Maar ideaal.

In het hostel meteen eten gemaakt en gedouced en de dingen van vandaag gewassen. Wat een dag, wat een ervaring weer...