La Isla Bonita
Blijf op de hoogte en volg Annelies
27 Januari 2017 | Belize, Ambergris Caye
Virginie en Joanny waren er ook weer vroeg, nadat ze een nachtje ergens anders sliepen ivm een boekingsfoutje. Zo werd het een gezellig ochtendje. Tot het tijd was om in te gaan pakken en ik een dood beestje in bed zag. Stress. Een bedbug. Google erbij en er is geen twijfel mogelijk. Gatver. Maar hij was al dood, wie weet wat het betekent. Helaas zie ik even later een levende. Het verklaart wat mij betreft prima waarom de jeuk maar niet minder wordt. En dat de beten niet lekker wegtrekken maar her en der blaartjes vormen. Het zijn er nu zeker meer dan 250. Meer doen dan alles uitkloppen kan ik niet, de hele tent wordt meteen ontruimd en gesprayed. En dan is het voor mij toch echt tijd om te vertrekken. Ik hoef niet eens te wachten in de haven en kan vrijwel direct instappen. Een compleet probleemloze tocht naar San Pedro, op Ambergris Caye.
Het verschil is snel duidelijk. Geen schreeuwerige tentjes maar luxe resorts. En het js duidelijk een flinke stad. Toch vind ik het hostel snel en hoewel de recensies er niet om logen (sandbar beach, San Pedro) is het allemaal nog netter en luxer dan ik verwachtte. Heel anders dan Juans, dat erg ongedwongen en ook lekker pauper was. Hier is alles tip top. Ik lach me de tandjes om de schoonmaakster, die een wereldbaan heeft. Ze heeft duidelijk smetvrees/OCD en vertelt honderduit terwijl ze als een malle tekeer gaat. Alle gordijntjes worden ververst, alle bedden worden opgemaakt en wel zó dat de motiefjes kloppen met de randen van het bed. De ombouwen worden helemaal met chloor gedaan, alle kleren her en der worden gevouwen. Ze vertelt dat ze het anders gewoon niet achter kan laten, het moet georganiseerd zijn. Deze 12-persoons dorm is schoner dan een gemiddelde operatiekamer. Daar ben ik zeker van.
Het is altijd weer leuk om mensen te ontmoeten en het duurt maar heel kort voordat ik met Melody op stap ben, naar een supermarkt en we verkennen meteen een deel van de stad. Gaan een reggaetempel in, fantastisch. Een hele uitleg over het rastafarisme staat er. Om je verder een idee te geven van het supermarkt voedsel; een blik tomaten is 2 euro, een blik peen en erwtjes ook. Appels zijn een euro per stuk en voor 50 cent heb je 5 bananen, die helaas wel klaar zijn voor bananenbrood. 250 gram noten (het maakt niet uit welke) kost een tientje. Bizar!
Gelukkig bestaan er salsa en tortillachips. En staat het hostel met recht in de happycow! Een hummuspizza, werkelijk briljant en bijzonder smakelijk.
Eind van de dag ontmoet ik ook de anderen uit de dorm en met de duitse Sven zit ik de hele avond aan de bar, ouwehoeren met verschillende mensen en football te kijken. Van 2 anderen krijg ik zeer bruikbare tips over Tikal, die ik graag opvolg. Hopelijk heeft het hostel plek. Zaterdag ga ik er al heen dus dat is al snel.
Morgen eerst eens werk maken van het leren van de releases en een bezoekje brengen aan de sportschool. Het is nodig, ik mis het ook gewoon. Natuurlijk, backpack op je rug, rugtas op je buik, het is best even ploegen en afzien. Maar toch. Ik hoop dat ze iets hebben dat als pumpset bruikbaar is. Niet heel vanzelfsprekend: ik heb me laten vertellen dat het nogal op crossfit gericht is. In de buitenlucht. Prima, als ik me maar even in het zweet kan werken.
Wat gaat de tijd toch snel, maar wat is-ie toch intens te beleven zo... Ik houd van reizen!
-
27 Januari 2017 - 08:23
Petry:
O wat staat dat haar je goed zeg. Heel leuk en ....... gatver, dat zijn akelig wat bultjes zeg. Hopelijk wordt je huid wat beter nu je in een schoon bed ligt. Sport ze!! -
28 Januari 2017 - 07:15
Corinne:
Jeuk, jeuk, kan me goed voorstellen dat t niet prettig is, maar dat mag de pret niet drukken straks kijk je er met een grote lach aan terug. Maar ik geniet weer van jou verhalen, ik beleef het mee
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley